म्हणी

* अग अग म्हशी, मला कुठे गं नेशी.
* अघटित वार्ता आणि कोल्हे गेले तीर्था.
* अडला हरी गाढवाचे पाय धरी.
* अडली गाय खाते काय.
* अती झालं अन् हसू आलं.
* अती तेथे माती.
* अती परिचयात अवज्ञा.
* अती राग भीक माग.
* अती शहाणा त्याचा बैल रिकामा
* असंगाशी संग आणि प्राणाशी गाठ.
* असतील चाळ तर फीटतील काळ.
* असतील शिते तर जमतील भुते.
* असून अडचण नसून खोळंबा.
* असेल ते विटवा, नसेल ते भेटवा.
* असेल माझा हरी तर देईल खाटल्यावरी.
* अवघड जागी दुखणे आणि जावई वैद्य.
* अती झाले म्हसणात गेले.
* आग रामेश्वरी, बंब सोमेश्वरी.

* आडात नाही तर पोहऱ्यात कोठून येणार.
* आधी पोटोबा मग विठोबा.
* आधीच उल्हास आणि त्यात फाल्गुन मास.
* आपण मेल्याशिवाय स्वर्ग दिसत नाही.
* आपला तो बाळू दुसऱ्याचा तो कार्टा.
* आपला हात जगन्नाथ.
* आपलेच दात आणि आपलेच ओठ.
* आयजीच्या जिवावर बायजी उदार आणि सासूच्या जीवावर जावई सुभेदार.
* आयत्या बिळात नागोबा.
* आयत्या पिठावर रेघोट्या.
* आलीया भोगासी असावे सादर.
* आंधळं दळतंय अन कुत्रं पीठ खातंय.
* आंधळा मागतो एक डोळा, देव देतो दोन.
* आधी लगीन कोंढाण्याचं.
* आवडतीचा शेंबूड गोड आणि नावडतीचे मीठ अळणी.
* आपलं ठेवायचं झाकून आणि दुसऱ्याचं बघायचं वाकून.
* आले देवाजिच्या मना तेथे कोणाचे चालंना.
* आई जेवायला घालीना आणि बाप भीक मागु देईना.
* आहे रेडा आणि म्हणे माझी धार काढा
* आड जीभ खा‌ई अऩ पडजीभ बोंबलत जा‌ई.
* आडाण्याचा गेला गाड़ा, वाटेवरची शेते काढा.
* आधणातले रडतात, सुपातले हसतात
* आधी करी सुन सुन, मग करी फुणफुण.
* आधी होता वाघ्या, मग झाला पाग्या, त्याचा स्वभाव जा‌ईना, त्याचा येळकोट राहीना.
* आधीच मर्कट त्यात मद्य प्याला
* आपण हसे दुसऱ्याला अन शेंबुड आपल्या नाकाला.

• उचलली जीभ अन् लावली टाळ्याला.
• उतावळा नवरा, गुडघ्याला बाशिंग.
• उथळ पाण्याला खळखळाट फार.
• उद्योगाचे घरी रिद्धी सिद्धी पाणी भरी.
• उघडीला भेटले लुगडे, मग हे झाकू की ते झाकू.
• ऊस गोड लागला म्हणून मुळासकट खाऊ नये.
• एक घाव दोन तुकडे.
• एक ना धड भाराभर चिंध्या.
• एका म्यानात दोन तलवारी राहत नाहीत.
• एकादशीच्या घरी शिवरात्र.
• एका कानावर पगडी, घरी बाई उघडी.
• एकटा जीव सदाशिव.
• एकमेकां सहाय्य करू,अवघे धरू सुपंथ|
• एकाने गाय मारली म्हणून दुसर्‍याने वासरू मारू नये.
• ऐकावे जनाचे करावे मनाचे.
• ऐट राजाची अऩ वागणूक खेकड्यांची.
• ऐन दिवाळीत दाढदुखी.
• औट घटकेचे राज्य.
• औषधा वाचून, खोकला गेला.
• अंगावर आल्या गोणी, तर बळ धरले पाहिजे तुनी.
• अंधेर नगरी चौपट राजा.
• ऋषींचे कूळ आणि नदीचे मूळ शोधू नये.
• ऋषी पंचमीचा बैल.
• ऋण काढून तूप प्यावे.
• कानामागून आलीअन तिखट झाली
• • कडी लावा आतली आणि मी नाही त्यातली.
  • कळते पण वळत नाही.
  • कर नाही त्याला डर कशाला?
  • करावे तसे भरावे.
  • करायला गेले नवस आज निघाली अवस
  • काळ आला होता पण वेळ नाही.
  • काखेत कळसा गावाला वळसा.
  • कामापुरता मामा आणि ताकापुरती आजी.
  • कावळा बसायला आणि फांदी मोडायला एकच गाठ.
  • कुर्‍हाडीचा दांडा गोतास काळ.
  • कोल्ह्याला द्राक्षे आंबट.
  • कोंबडं झाकलं म्हणून सूर्य उगवायचा राहत नाही.
  • क्रियेवीण वाचाळता व्यर्थ आहे.
  • कावळ्याच्या शापाने गाय मरत नाही.
  • कशात काय अन फाटक्यात पाय.
  • केवड्याचे दान वाटले आणि गावात नगारे वाजले.
  • करून गेला गाव आणि कांदळकराचे नाव.
  • कुठे इंद्राचा ऐरावत,अन् कुठे शामभट्टाची तट्टाणी?
  • केल्याने होत आहे रे, म्हणून आधी केलेची पाहिजे.
  • काम नाही घरी अन् सांडून भरी.
  • कंबरेच सोडला आणि डोक्याला बांधला.
  • कण्हती कुथती, मलिद्याला उठती.
  • काजव्याकडून सुर्याची समीक्षा.
  • काम ऩ धंदा, हरी गोविंदा.
  • कावळ्याचे दांत शोधण्यासारखे.
  • कुठे जाशी भोगा तर तुझ्या पाठी उभा.
  • कोंबडे झाकले म्हणून उजडायचे राहत नाही.
  • कोणाला कशाचं तर बोड्कीला केसाचं.
  • कोल्हा काकडीला राजी.
  • कंड भारी उड्या मारी.
  • काना मागुन आली तिखट झाली.
  • कळना ना वळना, भाजी भाकरी गिळना.
  • कुणी सरी घातली म्हणून आपण फास घेऊ नये.
  • काडीची नाही खबर म्हणे मी अकबर.
  • खाई त्याला खवखवे.
  • खाईन तर तुपाशी, नाहीतर उपाशी.
  • खाणा-याचे खपते, कोठाराचे पोट दुखते.
  • खायला काळ भुईला भार.
  • खायला कोंडा अन निजेला धोंडा.
  • खाली मुंडी, पाताळ धुंडी.
  • खऱ्याचं खोटं अन लबाडाचं तोंड मोठं
  • खिशात नाय जाट पण इस्त्री मात्र ताठ
  • गरज सरो,वैद्य मरो.
  • गरजवंताला अक्कल नसते.
  • गाजराची पुंगी वाजली तर वाजली नाही तर मोडून खल्ली.
  • गवयाचं पोर सुरात रडतं.
  • गाढवाला गुळाची चव काय?
  • गाढवी प्रेम अन लाथांचा सुकाळ
  • गाता गळा, शिंपता मळा.
  • गाढवापुढे वाचली गीता, कालचा गोंधळ बरा होता.
  • गुलाबाच्या झाडाला वडाचा पार, आन वासराच्या पाठीवर नांगराचा भार
  • गुलाबाचे काटे, तसे आईचे धपाटे.
  • गुरूची विद्या गुरूस फळली.
  • गोगल गाय पोटात पाय.
  • घर फिरलं की घराचे वासे पण फिरतात.
  • घरोघरी मातीच्या चुली.
  • घरचं झालं थोडं अन् व्याह्यांनी धाडलं घोडं.
  • घर पाहावं बांधून.
  • घरात नाही दाणा तरी मला बाजीराव म्हणा.
  • घर पाहवं बांधून आणि लग्न पहावं करुन.
  • घरची करते देवा देवा आणि बाहेरचीला चोळी शिवा.
  • घोडा मैदान जवळच आहे.
  • घोडं मेलं ओझ्यानं आणि शिंगरू मेलं हेलपाट्यानं
  • घर ना दार देवळी बिर्‍हाड.
  • चार दिवस सासूचे चार दिवस सुनेचे.
  • चार सुगरणी तरी सैपाक अळणी
  • चोर सोडून सन्याश्याला फाशी.
  • चोराच्या उलट्या बोंबा.
  • चोराच्या मनात चांदणे.
  • चोराच्या हातची लंगोटी.
  • चिलटांची लढाई आणि नुसती बडाई.
  • छडी लागे छमछम विद्या येई घमघम.
  • जंगलात नाही वावर आणि गावात नाही घर.
  • जगाच्या कल्याणा संताची विभुती.
  • जनाची नाही तरी मनाची तरी जरा.
  • जनात बुवा आणि मनात कावा.
  • जन्मा आला हेला, पाणी वाहता मेला.
  • जामात दशम ग्रह.
  • जया अंगी मोठेपणं त्यास यातना कठिण.
  • जलात राहून माशाशी वैर कशाला?
  • जळतं घर भाड्याने कोण घेणार?
  • जवा येतील चांगली येळ, गाजराच बी व्हतय केळं.
  • जशास तसे.
  • जशी कामना तशी भावना.
  • जशी देणावळ तशी धुणावळ.
  • जशी नियत तशी बरकत.
  • जसा गुरु तसा चेला.
  • जसा भाव तसा देव.
  • जा‌ईचा डोळा नि आसवांचा मेळा.
  • जातीसाठी खावी माती.
  • जात्यातले रडतात सुपातले हसतात.
  • जात्यावर बसले की ओवी सुचते.
  • जानवे घातल्याने ब्राह्मण होत नाही.
  • जाळाशिवाय नाही कढ अऩ माये शिवाय नाही रड.
  • जावई पाहुणा आला म्हणून रेडा दुध देईल काय?
  • जावई माझा भला आणि लेक बाईलबुध्या झाला.
  • जावयाचं पोर हरामखोर.
  • जावा जावा आणि उभा दावा.
  • जावा जावा हेवा देवा.
  • जिकडे पोळी तिकडे गोंडा घोळी.
  • जिकडे सु‌ई तिकडे दोरा.
  • जिच्या घरी ताक तिचे वरती नाक.
  • जिच्या हाती पाळण्याची दोरी तीच जगाते उध्दारी.
  • जित्याची खोड मेल्याशिवाय जात नाही.
  • जिथे कमी तिथे आम्ही.
  • जी नाही गोंदणार ती नाही नांदणार.
  • जुनं ते सोनं नवं ते हवं.
  • जुने ते सोने.
  • जे न देखे रवि ते देखे कवी.
  • जे पिंडी ते ब्रम्हांडी.
  • जे फुकट ते पौष्टीक.
  • जेथे पिकतं तिथे विकतं नाही.
  • जेथें नगाऱ्याची घाई तेथें टिमकी काय जाई
  • जेवान जेवाव पंगतीत अन मरान मागावं उमदीत.
  • जो गुण बाळा तो जन्म काळा.
  • जो नाक धरी, तो पाद करी.
  • जो श्रमी त्याला काय कमी.
  • जोवरी पैसा तोवरी बैसा.
  • ज्या गावच्या बोरी त्या गावच्या बाभळी.
  • ज्या गावाला जायचे नाही त्य गावचा रस्ता विचारू नये.
  • ज्याचं करावं भलं तोच म्हणतो आपलचं खर.
  • ज्याचं जळतं त्यालाच कळतं.
  • ज्याचं त्याला आणि गाढव वझ्याला.
  • ज्याचा त्याला चोप नाही आणि शेजाराला झोप नाही.
  • ज्याची खावी भाकरी त्याची करावी चाकरी.
  • ज्याची दळ त्याचे बळ.
  • ज्याचे करावे भले, तो म्हणतो आपलेच खरे.
  • ज्याचे पदरी पाप त्याला मुली आपो‌आप.
  • ज्याच्या हाती ससा तो पारधी.
  • ज्याच्यासाठी लुगडं तेच उघडं.
  • ज्याला आहे भाकरी त्याला कशाला चाकरी.
  • ज्याला नाही अक्कल त्याची घरोघरी नक्कल.
  • ज्याला समजावा कोरड्या पाटीचा तोच निघाला आतल्या गाठीचा.
  • ज्वारी पेरली तर गहू कसा उगवणार?
  • झालं गेलं गंगेला मिळालं.
  • झाकली मुठ सव्वा लाखाची
  • टाकीचे घाव सोसल्याशिवाय देवपण येत नाही.
  • टाळी एका हाताने वाजत नाही.
  • ठकास महाठक.
  • ढवळ्याशेजारी बांधला पवळ्या, वाण नाही पण गुण लागला.
  • तळे राखील तो पाणी चाखील.
  • तुपात तळले, साखरेत घोळले तरी कारले कडू ते कडूच.
  • तुझं माझं जमेना अन तुझ्या वाचुन करमेना.
  • तेलही गेले, तुपही गेले, हाती आले धुपाटणे.
  • ताकाला जाऊन भांडे लपवू नये.
  • त वरून ताकभात.
  • तेरड्याचा रंग तिन दिवस.
  • तरण्या झाल्या बरण्या आणि म्हातार्‍या झाल्या हरण्या.
  • तुला न मला घाल कुत्र्याला
  • तवा खातो भाकर चुल्हा भुकेला, पोहरा पितो पाणी रहाट तहानलेला
  • तोंड दाबून बुक्क्यांचा मार
  • थेंबे थेंबे तळे साचे.
  • थांबला तो संपला.
  • दगडापेक्षा वीट मऊ.
  • दाम करी काम.
  • दात आहेत तर चणे नाहीत आणि चणे आहेत तर दात नाहीत.
  • दिव्याखाली अंधार.
  • देखल्या देवा दंडवत.
  • देव तारी, त्याला कोण मारी.
  • देवाची करणी आणि नारळात पाणी.
  • देश तसा वेष, राजा तशी प्रजा.
  • दैव देते आणि कर्म नेते.
  • दुधाने पोळलेला ताकही फुंकून पितो.
  • दुसर्‍याच्या डोळ्यातलं कुसळ दिसतं पण आपल्या डोळ्यातलं मुसळ दिसत नाही.
  • दुभत्या गायीच्या लाथा गोड.
  • दूरून डोंगर साजरे.
  • दुष्काळात तेरावा महिना.
  • दोघांचे भांडण तिसर्‍याचा लाभ.
  • दिसतं तसं नसतं म्हणून जग फसतं.
  • दिवस गेला उटारेटी, चांदण्यात बसली कापूस वेचीत.
  • दिसतं तस नसतं म्हणून तर जग फसतं.
  • दुःख रेड्याला न डाग पखालीला.
  • दुखणे हत्तीच्या पायाने येते आणि मुंगीच्या पायाने जाते.*
  • दृष्टी आड सृष्टी.
  • देवाचं नावं अऩ स्वताच गावं.
  • दोन डोळे शेजारी, भेट नाही संसारी.
  • देणं न घेणं आणि कंदील घेऊन येणं.
  • दिवस गेला उठारेटी चांदण्याचे पोहे कुटी.
  • दीड दिवसात अन कोल्हं उसात.
  • देह देवळात अन चित्त पायताणात.
  • देवाघरचा पवा वाजतो कवा कवा.
  • दे दान सुटे गिऱ्हाण.
  • दे गा हरी पलंगावरी।
  • धरलं तर चावतंय, सोडलं तर पळतंय.
  • न खाणार्‍या देवाला नैवेद्य.
  • नकटीच्या लग्नाला सतराशे विघ्न.
  • नकटे असावे पण धाकटे असू नये.
  • नाव सोनूबाई हाती कथिलाचा वाळा.
  • नावडतीचं मीठ अळणी.
  • नळी फुंकली सोनारे, इकडून तिकडे गेले वारे.
  • निंदकाचे घर असावे शेजारी.
  • न्हाणीला बोळा अन् दरवाजा मोकळा.
  • नाकापेक्षा मोती जड.
  • नाक नाही धड अन् तपकीर ओढ
  • नवर्‍याने मारलं आणि पावसाने झोडपलं तरी तक्रार कुणाकडे करायची?
  • न कर्त्याचा वार शनिवार.
  • नरो वा कुंजरो.
  • नव्याची नवला‌ई.
  • नव्याचे न‌ऊ दिवस.
  • नाकपेक्षा मोती जड.
  • नागड्या कडे उघडा गेला आणि हिवाने मेला.
  • नागोबा म्हसोबा पेंश्याला दोन, पंचमी झाल्यावर पुजतयं कोण?
  • नाचता ये‌ईना म्हणे अंगण वाकडे, स्वयंपाक ये‌ईना म्हणे ओली लाकडे.
  • नात्याला नाही पारा, निजायला नाही थारा.
  • नाव गंगुबा‌ई अऩ तडफडे तहानेने.
  • नाव मोठे लक्षण खोटे.
  • नेमीच येतो मग पावसाळा
  • नाज़ुक नार चाबकाचा मार
  • नाव सोनुबाई हाती कथिलाचा वाळा
  • निजुन हागायचं आणि उठुन बघायचं.
  • नाक कापले तरी दोन भोके आहेत.
  • नाचता येईना अंगण वाकडे अन रांधता येईना ओली लाकडे.
  • न कर्त्याचा वार शनिवार.
  • न लागो पुत्राचा हात पण लागो डोंब्या महाराची लाथ.
  • नकटे व्हावे पण धाकटे हो‌ऊ नये.
  • नको तिथं बोटं घालू नये, घातलेच तर वास घेत बसू नये.
  • नगाऱ्याची घाय तिथे टिमकीचे काय?
  • नमनाला घडाभर तेल.
  • नवरा केला सुखासाठी, पैसा नाही कुकासाठी.
  • नवरा नाही घरी सासरा जांच करी.
  • नवा कावळा शेण खायला शिकला.
  • नव्याची नवला‌ई.
  • ना घरचा ना घाटचा.
  • नांदणाऱ्याला पळ म्हणायचे आणि पळणाऱ्याला नांद म्हणायचे.
  • नांव अन्नपुर्णा, टोपल्यात भाकर उरेना.
  • नांव गंगाबा‌ई, रांजनात पाणी नाही.
  • नांव महीपती, तीळभर जागा नाही हाती.
  • नांव मोठे लक्षण खोटे.
  • नांव सगुणी करणी अवगुणी.
  • नांव सुलोचना आणि डोळ्याला चष्मा.
  • नांव सोनुबाई आणि हाती कथलाचा वाळा
  • नाकावर पदर अन विशीवर नजर.
  • नाम असे उदार कर्ण, कवडी देता जा‌ई प्राण.
  • नारो शंकराची घंटा.
  • नालासाठी घोडं.
  • नाही चिरा, नाही पणती.
  • नाही निर्मल मन काय करील साबण.
  • नेमेचि येतो मग पावसाळा.
  • नेशीण तर पैठणी नाहीतर नागवी बसेन.
  • न्हाणीला बोळा आणि दरवाजा मोकळा.
  • पदरी पडले आणि पवित्र झाले.
  • पळसाला पाने तीनच.
  • पडतील स्वाती तर पिकतील मोती.
  • पडत्या फळाची आज्ञा.
  • पडलो तरी नाक वर.
  • पहिले पाढे पंच्चावन्न.
  • पाण्यात राहून माशाशी वैर करु नये.
  • पालथ्या घडयावर पाणी.
  • पाचामुखी परमेश्वर.
  • पाचही बोटं सारखी नसतात.
  • पाटलाचं घोडं महाराला भुषण.
  • पाण्यात राहून माशाशी वैर?
  • पाण्यात म्हैस वर मोल.
  • पाण्यावाचून मासा झोपा घे‌ई केसा, जावे त्याच्या वंशा तेव्हा कळे.
  • पादऱ्याला पावट्याचे निमित्त.
  • पी हळद अन् हो गोरी..
  • पुढच्यास ठेच मागचा शहाणा.
  • पेरावे तसे उगवते.
  • पायलीची सामसूम, चिपट्याची धामधूम
  • पिंडीवर बसला म्हणून विंचवाची गय करुन चालत नाही.
  • पंकज वर पाण्याचा मोती होतो.
  • प्रथमग्रासे मक्षिकापातः
  • प्रयत्नांती परमेश्वर.
  • प्रयत्ने वाळूचे कण रगडीता, तेलही गळे.
  • पाषाणाला पुरणपोळी, माणसाला शिळीपोळी (शिवीगाळी)
  • बळी तो कां पिळी
  • बैल गेला अन् झोपा केला.
  • बोले तैसा चाले त्याची वंदावी पाऊले.
  • बारा लुगडी तरी बाई उघडी.
  • बडा घर पोकळ वासा.
  • बळी तो कान पिळी.
  • बाईल वेडी लेक पिसा, जावई मिळाला तोहि तसा.
  • बाजारात तुरी भट भटणीला मारी.
  • बाप दाखव नाही तर श्राध्दं कर.
  • बाबा गेला आणि दशम्याही गेल्या.
  • बाळाचे पाय पाळ्ण्यात दिसतात.
  • बुडत्याचे पाय खोलात.
  • बुडत्याला काडीचा आधार.
  • बोलण्यात पट्टराघू, कामाला आग लावू.
  • बोलाचीच कढी अऩ बोलाचाच भात.
  • बोलेल तो करेल काय? गरजेल तो पडेल काय?
  • भटाला दिली ओसरी भट हात पाय पसरी.
  • भरवशाच्या म्हशीला टोणगा.
  • भीक नको पण कुत्रा आवर.
  • भित्यापाठी ब्रह्मराक्षस.
  • भुकेला कोंडा, निजेला धोंडा.
  • भरल्या ब्राह्मणाला दही करकरीत.
  • भुकेच्या तापे करवंदीची कापे.
  • भुकेला पिकलं काय? अऩ हिरवं काय?
  • भले भले गेले गोते खात, झिंझुरटे म्हणे माझी काय वाट?
  • भुरट्याला तुरा, तर पोशिंद्याला धतुरा
  • मरावे परी कीर्तीरुपे उरावे.
  • मातीचे कुल्ले वाळले कि पडायचेच.
  • मन चिंती ते वैरीही न चिंती.
  • मनी वसे ते स्वप्नी दिसे.
  • मला नं तुला, घाल कुत्र्याला.
  • मला पहा अऩ फुले वहा.
  • महापुरे जेथे झाडे जाती, तेथे लव्हळी वाचती.
  • माकड म्हणतं माझीच लाल.
  • माकडाच्या हातात कोलीथ.
  • माणूस पाहून शब्द टाकावा, अऩ जागा पाहून घाव मारावा.
  • माय मरो पण मावशी उरो.
  • मिया मुठभर, दाढी हातभर.
  • मी नाही त्यातली अऩ कडी लावा आतली.
  • मेल्या म्हशीला शेरभर दुध.
  • मेल्यावाचून स्वर्ग दिसत नाही.
  • मेलेलं कोंबडं आगीला भीत नाही.
  • मोडेन पण वाकणार नाही.
  • मोह सुटेना अऩ देव भेटेना.
  • म्हननाऱ्यानं म्हण केली, अऩ जाननाराले अक्कल आली.
  • म्हसोबाला नव्हती बायको अऩ सटवीला नव्हता नवरा.
  • म्हातारीला मेल्याचं दुःख नाही पण काळ सोकावतो.
  • माशीची धाव जखमेवर.
  • येरे माझ्या मागल्या.
  • यथा राजा तथा प्रजा.
  • येळला केळं अऩ वनवासाला सिताफळं.
  • रंग झाला फिका आणि दे‌ईना कुणी मुका.
  • राजा उदार झाला अऩ हाती भोपळा दिला.
  • राजा तशी प्रजा.
  • राजा बोले अऩ दल चाले.
  • राजाला दिवाळी काय ठा‌ऊक?
  • रात्र थोडी अन् सोंग फार.
  • राव गेले पंत चढले
  • रिकामा न्हावी भिंतीला तुंबड्या लावी.
  • रोज मरे त्याला कोण रडे.
  • रोज घालतंय शिव्या अन एकादशीला गातंय वव्या
  • रिकामा सुतार बायकोचे कुल्हे ताशी.
  • लंकेत सोन्याच्या विटा.
  • लग्न बघावे करून अऩ घर पहावे बांधून.
  • लबाडाचे आमंत्रण जेवल्याबिगर खोटे.
  • लहान तोंडी मोठा घास.
  • लवकर निजे, लवकर उठे, तया ज्ञान, संपत्ती, आरोग्य लाभे.
  • लाखाचे बारा हजार.
  • लाथ मारेन तिथे पाणी काढीन.
  • लेकी बोले सुने लागे.
  • लोका सांगे ब्रम्हज्ञान आपण कोरडे पाषाण.
  • लगा लगा मला बघा.
  • वराती मागून घोडे.
  • वळ ऊठला पण संशय फिटला.
  • वाचेल तो वाचेल.
  • वाजे पाउल आपले म्हणे मागून कोण आले.
  • वासरात लंगडी गाय शहाणी.
  • विंचवाचे बिऱ्हाड पाठीवर.
  • वेळ ना वखत आऩ गाढव चाललय भुकत.
  • वाचाळ सासु, नाठाळ सून.
  • शहाण्याला शब्दाचा मार.
  • शिजे पर्यंत दम धरवतो, निवे पर्यंत धरवत नाही.
  • शितावरून भाताची परीक्षा.
  • शिर सलामत तर पगड़ी पचास.
  • शुभ बोल नाऱ्या.
  • शेरास सव्वाशेर.
  • शेळी जाते जीवनीशी, खाणारा म्हणतो वातड कशी.
  • सगळं मुसळ केरात.
  • सतरा पुरभय्ये अऩ अठरा चुली.
  • सरड्याची धाव कुंपणापर्यंत.
  • साखरेचे खाणार द्याला देव देणार.
  • साठी बुध्दी नाठी.
  • सात सुगरणी, भाजी अळणी.
  • साता उत्तराची कहाणी, पाचा उत्तरी संपूर्ण.
  • साप म्हणू नये धाकला, नवरा म्हणू नये आपला.
  • सासू न सासरा जांच करे तिसरा.
  • सासू नाही घरी, नणंद जाच करी.
  • सासू मेली ठीक झाले, घरदार हाती आले.
  • सासू सांगे सुने बोध, आपण पी ऊन ऊन दुध.
  • सासू सुनेची भांडणं, सगळ्या गावाला आमंत्रणं.
  • सुंठेवाचून खोकला गेला.
  • सु‌ईण आहे, तो बाळंत हो‌ऊन घ्यावे.
  • सुसरबा‌ई, तुझी पाठ म‌ऊ.
  • सुख जवां एवढे दु:ख पर्वताएवढे.
  • सोन्याहून पिवळे.
  • स्वामी तिन्ही जगाचा आ‌ईविना भिकारी.
  • सहा महिने नळकांडात घातले तरी कुत्र्याचे शेपूट वाकडे ते वाकडेच.
  • सुंभ जळाला तरी पीळ गेला नाही.
  • हलवायाच्या घरावर तुळशीपत्र.
  • हत्ती गेला आणि शेपूट राहिलं.
  • हा सूर्य हा जयद्रथ.
  • हात काढणे
  • हात फिरे तिथे लक्ष्मी वसे.
  • हातचे सोडून पळत्याच्या मागे.
  • हाताची पाची बोटे सारखी नसतात.
  • हातच्या कंकणाला आरसा कशाला?
  • हात दाखवून अवलक्षण कशाला?
  • हौस राजाची अन नांदणुक कैकाड्याची

साभार आंतरजाल